Stille Tocht x Zee Van Tijd

2 abstracte/metafoor gerichte teksten, vannacht/vandaag gedropt

....ik rij in het donker weg
spieren naar m'n wang en lach, onbemand en onbezet
zelfs zónder stress...m'n lach is omgezet
rimpels ingeprint op m'n gezicht, door een frons gezet
dus trap ik op het gas, doe het ongemerkt
ongeacht het onderwerp, wat ik dacht wordt afgekapt
ik rij hard op een donker pad, met ramen open
kwade dromen kwamen boven, dus ik laat ze lopen
zorg uit het raam gevlogen, gaan ze op de wind mee
langzaam wordt m'n blik leeg, starend met verdwaalde ogen
letterlijk, weet niet ik waar ik rij, maar de weg is druk
ik raak de weg kwijt, tegelijkertijd vind ik mezelf terug
...volg een achterlicht, op een afstand
tot op de afslag...daarna heb ik rust...
langzaam brak het licht, zonnig op het asfalt...
dan gaat de wekker af, als teken dat de dag start...

_____________________________________________

ze zeggen van: 'mooie liedjes, die duren niet lang'
dat is kort door de bocht; soms lijken úren niet lang
...want de duur van tijd is relatief aan bezigheid
ik noem het kwaliteit, het wordt gemeten in tevredenheid
beter lijkt mij, 'tijdloos', als een meester schrijft
wind in het zeil, is pas wel-vaart in een zee van tijd
voor zorgen en stress is er dan geen bereik
en niks komt in de weg, wanneer je over heel de railing kijkt
beweeg je vrij...accepteer onzekerheid
door muren in de toekomst, raak je uren het heden kwijt
...en al wat voor de boeg komt, kun je laten varen
hak de knopen door, ga te water en vergeet de strijd
...we zijn te vaak verankerd door hoop;
land in zicht, of als het zicht op een andere boot
maar ook, al roeiend met je eigen riemen door een mistbank
kun je gelukkig zijn met varen tot het schip strand

Heb je hem weeer hoor sjemig 

Heel erg dope BB!

TL:DR